Son Dilek
 

Yazın soğukluğu hala üzerimde

Yaz bilinir, yaşam gibi

Geçtikten sonra, son gününde

Bulutlar toplandığında

Hiç yoktan güneşin üzerinde

O ilk soğuk esinti

Ruhundan alıp götürdüğünde

Benim sandığın ne varsa

Bir his dersin kendine

Yalnızca bir his diğerleri gibi

Geçip gidecek ve yaz dönecek

Evet öyle de olur ta ki

Başlayan küçük bir şüpheyle

Ve sonra belirtiler gider

Gittikçe kötüye

Ruhundan alıp götürür

Benim sandığın ne varsa

Eğer dersin kendim olmasaydım

Mesela isimsiz biri

Çok daha güzel yaşardım hayatı

Ne diye isimlere kandım?

Başarı, güzel, mutu, iyi, kötü

Mutlaka olmalı diye direttiklerim

Sadece bir his değil miydi?

Şimdi mi dileğim?

Sadece bir gün

Evrenle göz göze.